vurhavur — 1. is. Dava, vuruşma, dalaşma, qarmaqarışıqlıq, səs küy, qalmaqal. Kazım gülərək dedi: – Ay Allahqulu, yaxşı ki, yaxamızı bu vurhavurdan qurtardıq. Ç.. Açıldı bayraqlar, çalında boru; Fələk görməmişdi bu vurhavuru. Ə. C.. 2. zərf Fəaliyyətlə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süyüşməx’ — (Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Şəki) xəlvətcə qaçmaq, əkilmək, aradan çıxmaq. – Dalaşan uşağ süyüşüb aradan çıxdı (Oğuz); – Qaçmağ ayıfdı, süyüşdüm (Gəncə); – Gördüm üzbaşılar vurhavur xarc yığırlar, ordan kirimiş süyüşdüm (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vurmabizən — (Bakı) vurhavur, küykülək, dava dalaş. – Getdim gördim ki, bir vurmabizən var ki, gəl görəsən; – Süzün bu vurmabizənvüz lap hələ hindiyə qalıb? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məhşər — <ər.> 1. Bax qiyamət 1 ci və 3 cü mənalarda. Vaqifəm, hicrandır mənim məhşərim; Gecə gündüz canan olmuş əzbərim. M. P. V.. <Şahpəri:> Vallah, bir tufan var, bir qiyamət qopur ki, elə bil məhşərdir! B. Bayramov. Ərəsati məhşər – bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti